Dromen van vandaag
Naar aanleiding van de kerkdienst op 1e Pinksterdag, 5 juni 2022
´En het zal zijn in de laatste dagen, zegt God, dat Ik zal uitstorten van Mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, uw jongemannen zullen visioenen zien en uw ouderen zullen dromen dromen.´ (Handelingen 2 vers 17)
Wat zie jij voor ogen, waar droom jij van?
Reacties van gemeenteleden
Mijn gebed is dagelijks dat alle mensen om ons heen gaan zien en geloven. Soms voel ik me hier alleen in staan. En zou ik het iedereen toe willen zingen: ‘Rust mijn ziel uw God is Koning, Heel de wereld zijn gebied. (…) Zie hoe alles hier veranderd, en verlang alleen naar God.’
--
Ik droom van leven in een wereld waar vrijheid en vrede is. Geluk en gezondheid. Waar tijd geen issue is en met God wandelen vanzelf gaat. En heel concreet dagelijks droom ik ervan om niet op te hoeven ruimen en toch een fijne leefruimte te hebben.
--
Dat mensen om mij heen, die niet geloven, ook het geloof mogen vinden. Of dat zij in ieder geval elke dag proberen in liefde met elkaar te leven. Het is vaak lastig om dit te doen, maar misschien zou het makkelijker zijn als er meer mensen vanuit die principes willen leven.
--
Dat mijn/alle kinderen mogen opgroeien in een wereld waarbij het niet draait om wat je doet of kunt. Waar je jezelf mag zijn en je niet ver- of beoordeeld wordt op wat je doet of niet doet of hoe je eruit ziet, dat de LIEFDE overheerst. Oftewel: ‘Waar liefde woont gebiedt de Heer Zijn zegen.’ (Psalm 133)
--
Dat ieder van ons de mogelijkheid krijgt om het licht te ontvangen, dat ik als zegen mag zijn en mijn licht mag laten schijnen, opdat een ander dit licht mag oppikken. En ik droom... dat Hij terug komt, ons komt halen, zodat we allemaal mogen leven in Zijn paradijs onder Zijn liefhebbende vleugels, laat het maar zo ver zijn.
--
Mijn droom en wens is dat een ieder weer gaat luisteren naar de stem van God en daar ook naar gaat leven om aan het einde ook bij Jezus in de hemel te mogen zijn.
--
Ik zie een mooie gemeente, maar die zie ik nu ook al. Ik droom van een gemeente waar steeds meer mensen zingeving en geloof vinden. En ik droom van een leven met Jezus en van voetbal.
--
Als ik echt alles mag dromen zie ik een wereld vol wederzijds respect, liefde en verdraagzaamheid. Een wereld zonder pijn, ellende en verdriet. Daar droom ik van.
--
Als je jong bent, droom je van een geweldige toekomst of over grote daden. Die dromen blijken dikwijls fantasie. Als we ouder worden vervagen de dromen en leggen we ons neer bij de (soms bittere) werkelijkheid van alledag. Oud worden is een doodlopende weg geworden; zonder uitzicht. Dankzij het werk van de Heilige Geest verandert dat. Want de Geest doet ons Gods Woord verstaan. En dat Woord spreekt van Gods nabijheid op onze levensweg en van een heerlijke toekomst die voor de gelovige is bereid. Hier droom ik van; dat veel mensen (jong en oud) brandbaar blijken voor het vuur van de Heilige Geest en met de hun gegeven talenten meebouwen aan het koninkrijk van God.
--
Een tweeling uit Kenia is jarig. Vanuit Nederland is er extra geld opgestuurd voor cadeautjes: een bal, een pop en twee flesjes cola. Daarnaast voedsel en kleding, waar het hele gezin wat aan heeft. Voor ons gewoon, maar in Kenia pure luxe. Daar wordt je stil van, wat is er toch veel verschil tussen de mensen hier op aarde. Wat zou het mooi zijn dat iedereen op aarde dezelfde levensstandaard had, daar kan ik van dromen.
--
Ik droom van een bloeiende gemeente met aantrekkingskracht op onze directe omgeving. Waar mensen enthousiast zijn en met elkaar zich inzetten om dit vorm te geven. Ik droom van een zondagse dienst die boeit en inspireert, met een gevarieerde samenzang en dito begeleiding (waarbij voluit meegezongen kan worden in een goed tempo ;-)
--
Ik droom van een (vernieuwde) wereld waar geen oorlog, ziekte en verdriet meer is. Waar iedereen gelijk is en waar niemand alleen is. Waar geld niet belangrijk is, maar waar de liefde alles overwint!
--
Ik droom van stabiliteit in het leven, zowel persoonlijk als in de wereld. Ik hoop dat we door Pinksteren liefde, kracht en saamhorigheid kunnen krijgen. Het gevoel dat we het samen moeten doen, elkaar helpen en inspireren. Dat we bij elkaar horen, hoe je ook bent of waar je vandaan komt. Dat we dezelfde taal mogen spreken. De taal van liefde en verdraagzaamheid!
--
Al langer groeit bij mij het gevoel dat we een hele moeilijk tijd tegemoet gaan. De afgelopen jaren heb ik vaak gezien hoe angst zich meester maakte van mensen op het moment dat de wereldse zekerheden aangetast werden. De vraag is op wie of wat vertrouwen we? Zien we nu de vooraankondigingen van Gods oordeel, hoeveel genade-tijd is er nog? Welke ruimte is er nog om het Evangelie te verkondigen? Bij dit alles aan iedere gelovige de oproep om keuzes te maken in gehoorzaamheid aan God (tegen de wereldgelijkvormigheid in).
--
‘Hoe gaat alles in de toekomst verder?’ Deze vraag speelt bij mij al langer door mijn hoofd met vragen als ‘Wie gaat hiermee verder?’ en ‘Hoe gaat het verder?’ en ‘Wie hebben de gaven om de lijnen uit te stippelen?’ Als ik de tekst goed op me laat inwerken hoef ik mij daar misschien niet druk over te maken, gezien mijn leeftijd. Ik mag mijn dromen dromen.